Dołączam do fali...

Witaj, kimkolwiek jesteś!

Jeśli to czytasz, to pewnie jesteś zaskoczony tym dziwnym zwrotem na miejscu mojego klasycznego "cześć".  Postanowiłam, że pozwolę sobie na odmianę. W końcu to mój ostatni post :')

Tak, dobrze przeczytaliście. Zamierzam odejść. Całkowicie oderwać się od NK i awatarii.

Prawdopodobnie zauważyliście brak postów z mojej strony. Urodziłam się w roku 2003, co oznacza, że będę miała trudności w dostaniu się do dobrej szkoły średniej, ze względu na ósme klasy. Mimo wszystko nie zamierzam się poddać. Dzięki ciężkiej pracy dostanę się do wymarzonego liceum i osiągnę sukces.W tym roku, jak i również przyszłym skoncentruję się na nauce. Biorę udział w konkursie kuratoryjnym z angielskiego, matematyki i polskiego, więc przede mną mnóstwo przygotowań. Jest jednak parę rzeczy, które mi w tym przeszkadzają.

1. Toksyczne znajomości. 

Na NK poznałam wiele osób. W końcu to portal społecznościowy :') Niektóre z nich po pewnym czasie o mnie zapomniały i nie piszemy już ze sobą. Inne okazały się wspaniałe i utrzymujemy kontakt na Facebooku. Jeszcze inne postanowiły, że mnie "zniszczą". O ile nie mam nic do pierwszego i drugie rodzaju, to ten ostatni trochę dał mi w kość. Niby to tylko internet, ale jednak boli, prawda? :') 

2. Awataria

Zamierzam zrezygnować z grania w awatarię, ponieważ chcę skupić się na realizowaniu rzeczywistych marzeń. To nie ma nic wspólnego z godzinami ładowania g na jakąś głupią sukienkę. 

Wszystko co trzymało mnie tutaj rozpadło się. Osoby, które były dla mnie ważne usunęły konta albo przestały wchodzić. Po dosyć długim rozmyślaniu jak także zrozumiałam, że awataria i nk zastępowały mi prawdziwe życie. Nie wierzyłam, że wystarczy odejść od komputera i się rozejrzeć. Po tym"odstawieniu" internetu znalazłam nowe hobby. Mówię tu o cosplayu. Jeśli ktoś jest w temacie, to może mnie spotkać na pyrkonie ;)

Przyszedł czas na podziękowania:

 Db Problem i Letitbreath
Ola i Zuzia wprowadziły mnie w świat awataryjnych blogerów, za co niezmiernie im dziękuję. Świetnie mi się z nimi pracowało. Obie pomogły mi odzyskać konto po włamie.

Artemida
Mimo, że jestem na blogu tak krótko, to mieliśmy dosyć dobre relacje. Te wspaniałe rozmowy o żenujących sytuacjach w szkole :')

Mey/Temmie
Pewnie tego nie przeczytasz, ponieważ nie odwiedzasz blogów o awatarii, ale czemu by nie spróbować? Właściwie gdyby nie ty, nie byłoby mnie tutaj. Jedną z tych wielkich rzeczy, których dokonałaś było zmuszenie mnie do zagrania w Undertale. Cały czas nie mam pojęcia jak to zrobiłaś :')

Coffe/Undyne
Ty też nie bywasz zbyt często na blogach o awatarii, więc pewnie nigdy tego nie przeczytasz. Na wypadek gdybyś jednak jakimś cudem się tu znalazła, to czytaj uważnie :') Znamy się stosunkowo krótko, jednak udało ci się obrócić moje życie o 180°. Twoja wspaniała postawa w trudnych sytuacjach bardzo mnie zainspirowała. Nie zmieniaj się, proszę.

Co się teraz stanie z moim kontem?
Mimo tego, że nie zamierzam powrócić na nk, nie chcę usuwać konta. Włożyłam w jego rozwijanie dużo pracy i myślę, że mogę znaleźć dla niego lepsze rozwiązanie. Konto na razie jest nieaktywne, ale w najbliższej przyszłości przekażę je przyjaciółce.

Więcej podziękowań:
Dziękuję, za zaakceptowanie mojego zgłoszenia i danie mi szansy pisania na tym blogu.
Dziękuję, za wszystkie komentarze, zarówno pozytywne jak i negatywne.
Dziękuję, za wszystkich ludzi, których poznałam podczas grania w awatarie.
Dziękuję, za piosenki Lithium, Don't stop me now, Bohemian Rhapsody i Heart-Shaped Box, które pomogły mi napisać tego posta.

To chyba wszystko co chciałam powiedzieć. Żegnajcie!
Po raz ostatni
Emilka